حیران

تو گروه پایه یاب یکى زده بود بیاین بریم مفت ابادو ببینیم!

منم خودم تنهایی یک بلیط گرفتم و رفتم..خیلى وقت بود تنهایی با خودم حال نکرده بودم ها!

یه قهوه از کافه گذر خریدم و هدفون به گوش رفتم ایرانشهر...چقدر انرژىه خوبى داشتم..مفتا اباد قشنگ و متفاوت بود!

رقص خیابونى بچه ها تو پارک هم گرچه منو یاد یه خاطراتى انداخت ولى قشنگ بود..

پیانو زدن خانوم توریست هم!

البوم وهم که خریدم...چقدر خوبه!گوش بدید از اینانلو و دو تا همکار دیگه!

حیران...

اهنگ مرکورى از کیتارو   رو گوش کنید...شبیه جادو میمونه!عجب چیزیه...عجب چیزیه!

راژان فرستادش!

راژان کرد مهاباده...اسمش یعنى اون موجى که رو چمنزار میفته...چقدر قشنگ نه؟!

اسم برادرش هم روژمانه!روژ یعنى خورشید...

میخوام اسم پسرمو بذارم راژان!

حیران...

پیچیده ام تو هم...از اونور محسن یکى از همسفرامونوبعد سفر اومد گفت دختر من تازه فهمیدم تو تو زمینه علمى خفنى و قدر خودتو بدون  و درگیر ظواهر نشو و این حرف ها....عنقا اسیر کس نشود دام برچین!از اونور دیشب ر.ه گیر داد که یکى دوستام ،یه دختره است افس حیران...

منم به دنیا اومدم!شانزده اردیبشهت...بیست و دو سالم تموم شد!در حالى که سرم رو گذاشته بودم رو شونه ى یک همسفر و خوابم برده بود...تو اتوبوسى پر از بچه هاى باحالى که ما دو تا رو رسونند تهرانبقیه بچه ها موندند کنار سد لفور!من فرصتشو نداشتم...پنجشنبه صبح ب حیران...

چند روز بود که بچه ها خیلى اعصابشون خرد بود و مطمءین بودم با این اوضاع وضعیت مناسبی واسه تولد گرفتن واسه من نیست!شنبه هم خسته و بى حوصله همش خوابیدم و شب بلند شدم برم پیش خاله اینا یه سر..دختر خاله اومد بالا منتظر شد تا من اماده شم که ببردم!که زنگ خو حیران...

اقااا

جونم براتون بگه که من اولین هیچهایک عمرمو انجام دادم!

با دوستان جدید...به چورت:)

عجب جایی بود

عجب جاییىىى بود

چقدر خوش گذشت

اصلا نمیتوم وصف کنم حس و حالشو..

تار لطفى و صداى پرنده هاى دریاچه

شب نشینى دور اتیش و بزن و برقص

اب تنى و تیوب سوارى تو دریاچه

تاب بازى...

اصلا حالى کردم 

خدایا اساسا شکرت

حیران...

امشب همه ى ادم هاى نا مربوط زندگیمو رد کردم رفتند...

دلم تنگ میشه!؟قطعا

میارزه؟!حتما

زندگى به عشق و سادگى نیاز داره...

من ادم پیچیدگى هاش نیستم

حیران...

بله...دومین بخش استاجرى هم تموم شد!با اون امتحان بى بدیل و رزیدنت شدیدا باحالش....:))

استادهاى کاریزماتیک گوارش که حقیقتا اپ تو دیتِ افراشته بردند رو همیشه یادم میمونه و اهتمامى که به درمان داشتند!

دیروز مجبور شدم تو خونه بمونم به خاطر امتحان و نخوابیدم شب هم و الان از تو رختخواب در خدمتتونم!

ناهار هم قرمه سبزى پختم:))یعنى قرمه سبزى نگو که..لامصب با ادم حرف میزد انقدر که خوشمزه شده..

ولى خب حقیقتا این امتحانه رو یه جورى گذاشتند که گند خورد به این چند روز تعطیلى که میشد کلى جاها رفت!:((

حیران...

من ادم ساده ایم..از اونایی که از کنارشون رد میشى میگى طرف چه خوشحاله!(اینو هم با درصدى فحش مخفى میگیش!)که تنهایی اواز میخونند ،بلند میخندند،یهو میبینى تو پیاده رو نشستند و هم قد بچه ها شدند و باهاشون بازى مى کنند..که اگه یهو تو مترو چشمتون بهش بیفته یک لبخند گل و گشاد تحویلتون میده...از اونایی که با بوى بهار مست میشوند..شاید هم عاشقم..عاشقِ   هر دمى که میاد و میره...تو بدترین شرایط هم چیزى بر حیران...

ورود از بخش نه چندان سخت گیر گوارش به سانترِ کمرشکنِ   نفرولوژى حقیقتا باعث اسپاسم سرتاسریم شده!!!سخته هااااصلا بدنم جواب نمیداد!!!حالا در این وسط هم میخوام جشنواره موسیقى جوان شرکت کنم!از اون ور سفر هم به جاشه...اخر هفته اگه جور شه و خدا بخواد میریم اورامانات،مراسم پیر شالیار:)از من میشنوید یه سرچ تو گوگل بزنید عکس هاى این بهشت رو ببینید!یعنى میشه من شب تولدم امسال اونجا باشم؟!بیست و دومین ا حیران...

عاشقى بد دردیه ها!ادم عاشق به یک اشاره از معشوق خوشه...خودمو یادمه!میدیدم اقا این ادم یاد ما نمیکنه اما به همین که وقتى میرفتم سراغش با روى خوش بهم برخورد  میکرد دلم خوش بوداونو هزار جور معنا میکردمحالا داستان پسر داییهدلم عمیقا براش میسوزه..امتحان ارشد داشت امروز،دیشب بعد مدت ها اومد بهم گفت امتحان ارشد دارم منم بواش ارزوى موفقیت کردم.امروز میدونستم که چقدر دل تو دلش نیست که من برى ازش بپرسم حیران...

بعضى وقایع واقعا همین slippery slope هستش!!یک قدم که میذارى تو اون راه یهو هى کم کم میگى خب اینم اشکال نداره

حالا اینم یه کاریش میکنیم و اینطورى میشه که ناجور میشه..،

در همین راستا من میدونم که باید چیکار کنم!!

این وقایع باعث شده که self steem و self love اى که داشتم کم شه!!و اتفاق امروز به همین علت بود قطعا!!

حیران...

اول و اخرش خودتى..

چه حال مزخرفى دارم..انگار به خودم دوستى خاله خرسه کردم..بردمش جایی که تنهاست..

جایى که علت خوشى ها من نیستم..

دلم میخواد پیدا شم

حیران...

رفتیم دور همى قبل سفر...

بیست سى نفر ادم شدیم ده نفر!!خیلى هم خودمونى و خوب...

میخواستم یک ساعته برگردم!شد دوازده شب!!

ر.هرکلى تو پارک اواز خوند و ما هم همراهیش کردیم و همه ادم ها هم جمع شدند و باهامون حال کردند..

بعد هم که کلى موتور سوارى و شام خوردن ...

اخرش هم میثم برم گردوند با موتور مسابقه اى تو خیابوناى خلوت..چه حالى داد ویرااااژ!!!

ادرنالینم افتاده بود حقیقتا!

هیچ میزنیم تا گزو....چه سفرى بشه!اى جان...اصلا حوصله ى شلوغى نداشتم

حیران...

I know you've been hurtBy someone elseI can tell by the wayYou carry yourselfBut if you'll let meHere's what I'll doI'll take care of youI, I loved and lostThe same as youSo you see I know   Just what you've been throughاین اهنگه منو برد به قبل تر ها!اون وقتى که همین ایده ام بود و بعد دیدم حیران...

ساعت دو و نیمه شبه و من خوابم نمیبره و دلم قرمه سبزى میخواد!!

گرسنگى در من رسوخ کرده!!از صبح ساعت شش که صبحونه میخورم تو بیمارستان سر پام تا ٣ و ٤ 

هیچى هم نمیخورم بعد تازه میرسم خونه و باید وایسم یه چیزى درست کنم که خب مسلما قرمه سبزى جهت یک نفر نیست!!!

الان اما دلم قرمه سبزى میخواد

واسه یک دختر ِ تنهاى خسته که تو تخته اش نشسته و منتظره صبح شه!!

حیران...

بنده در بهار اصلا نمیتونم تو خونه بند شم!و چقدر بده که پنجشنبه ها هم کلاس چیکنگ و نورو ساینس دارم!!!یعنى شیطونه میگه ولشون کنم هااادیروز رفتیم دور همى..تا ١٠ شب!اخ که چقدر خوب بود..تازه یه کمى موتور سوارى هم کردم:))امشب هم دور همى قبل سفره..قراره ٢٠ نفرى بریم و گروه گروه هیچ بزنیم:)))اصلا نمیدونید ک حیران...